Een nieuw kikkertje in de wei

Onder een boom staan Steffie Schaap en Elsje Eend. 

‘Ik houd niet van regen,’ zegt Elsje Eend. Ze houdt haar vleugels boven haar hoofd.

‘Hadden we maar een leukere plek om te schuilen,’ zegt Steffie Schaap.

‘He,’ zegt Elsje dan. ‘Wie is dat daar?’ 

‘Nieuwe dag, nieuwe wei!’ kwaakt Kareltje Kikker. Hij springt over de sloot en door het hoge gras. ‘Regendagen zijn mijn lievelingsdagen!’ Hij springt in regenplassen, rolt door de modder en probeert regendruppels op te vangen met zijn tong.

Tussen Steffie en Elsje in, komt een hoopje aarde omhoog. Het neusje van Milo Mol komt eruit tevoorschijn.

‘Wat gebeurt er allemaal? Wie springt er zo luid rond?’ roept hij.

‘Er is een nieuw kikkertje in de wei,’ vertelt Steffie. 

‘Hoe ziet hij eruit?’ vraagt de blinde mol snel.

‘Groen,’ zegt Elsje.

‘Vrolijk,’ zegt Steffie.

‘Hij springt heel hoog,’ zegt Elsje en ze bibbert een beetje.

‘Hij speelt in zijn eentje,’ zegt Steffie. 

Dan ziet Kareltje de drie staan. Hij stuitert naar ze toe.

‘Hallo!’ kwaakt hij. ‘Ik ben Kareltje Kikker! Willen jullie met mij spelen?’

‘Welkom Kareltje,’ zegt Steffie. ‘Wat leuk dat je er bent!’

Elsje kijkt verlegen naar de grond. ‘Hoi,’ fluistert ze.

Milo kruipt naar Kareltje toe en snuffelt aan hem. 

‘Oh, ik heb een geweldig idee!’ roept Kareltje plotseling. ‘Zullen we een moddergevecht houden?’ 

Elsje begint meteen te bibberen. ‘Be- bedoel je in de regen?’ vraagt ze. Ze schudt haar hoofd. ‘Dan worden we helemaal nat en koud…’

‘Oh…’ Kareltje denkt na. ‘Verstoppertje dan?’

Elsje kwaakt blij. ‘Dat vind ik leuk!’

Maar Milo schudt zijn hoofd. ‘Neehee,’ roept hij. ‘Dat is toch niet eerlijk? Ik kan jullie niet zien!’

‘Oh…’ Kareltje had net zo’n zin om verstoppertje te spelen. Hij denkt nog harder na. ‘Naar schatten graven?’

Milo klapt in zijn klauwtjes. ‘Dat vind ik leuk!’

Maar Steffie blaat verdrietig. ‘Ik kan niet graven met mijn hoeven, dan kan ik niet meedoen.’

‘Oh…’ Nu wordt Kareltje een beetje verdrietig. Willen ze eigenlijk wel met hem spelen? Hij denkt nog harder na dan hij ooit gedaan heeft. En dan steekt hij zijn vinger in de lucht. ‘Ik heb het!’ roept hij. Snel legt hij zijn plan uit.

Alle vier de dierenvriendjes juichen. 

Ze gaan meteen aan de slag. 

Milo Mol graaft een paar diepe gaten in een rondje.

Steffie Schaap verzamelt grote stokken, die ze rechtop in de gaten zet. 

Kareltje Kikker verzamelt modder. Daarvan bouwt hij muren tussen de stokken.

Elsje Eend vliegt naar boven om een dak te maken van takken, bladeren en veren. 

Als de dag bijna voorbij is, gaan de vier naar binnen.

‘Welkom in ons eigen Modderkasteel!’ roept Kareltje.

‘Het was een goed idee om samen iets te bouwen,’ zegt Steffie. ‘Zo speelden we allemaal anders, maar toch samen!’

‘Nu kunnen we altijd binnen spelen als het koud is,’ zegt Elsje blij.

‘Dit is de leukste wei ooit!’ roept Kareltje Kikker.