Kinderboekentips

Dex' ouders ruziën vaak en op school voelt hij zich alleen. Hij trekt een muur op om zichzelf te beschermen en heeft last van paniekaanvallen. Het verhaal maakt niet duidelijk wanneer hij deze paniekaanvallen krijgt, of waarom zijn klasgenoten hem zo naar behandelen. Dan droomt Dex over een kleurrijk wezen, dat hem vertelt: 'maak elk gevoel groot zonder er iets van te vinden.' Als hij daarmee gaat oefenen, merkt hij dat positieve emoties hem dan vervullen en dat negatieve emoties verdwijnen. Dex oefent daarmee en als vanzelf zorgt dat ervoor dat zijn relatie met zijn ouders en klasgenoten ook beter wordt. De pedagogische kwaliteit van dit boek zou beter zijn als Dex meer interactie had met zijn omgeving. Bijvoorbeeld door om hulp te vragen op school of met zijn ouders in gesprek te gaan over hun ruzies. Lezers zouden zich bovendien beter in Dex kunnen identificeren en herkennen als Dex' gedachten en gevoelens meer aan elkaar gekoppeld waren, of als het vertelperspectief dichter op Dex als hoofdpersoon had gezeten.

Na de scheiding van Obi's ouders houdt de ruzie niet op en Obi zit ertussenin. Daar voelt hij zich verdrietig over, en ook boos, want zijn ouders maken liever ruzie dan dat ze hem wegbrengen of ophalen. Alle emoties die langskomen krijgen een stem in dit boek, als kleine, haast magische wezentjes: Plant, Worm, Druppel, Wolkje, Vlam en Toeter. Obi, en ook Babs en Saar, horen wat die wezentjes hem vertellen en reageren erop. Ze luisteren ernaar of juist niet, of gaan in discussie om Obi te helpen bij het omgaan met al die emoties. Daarnaast is dit ook een verhaal over diversiteit. Zoals we gewend zijn van Pieter Koolwijk gaat ook 'Een rugzak vol' over een kind dat de wereld net anders ervaart dan de meeste mensen. De vriendschap die tussen Obi en Saar ontstaat is een goed voorbeeld van hoe je elkaar kan leren begrijpen, ook als je van elkaar verschilt. Ten slotte is dit boek een aanrader als het gaat om angsten overwinnen. Obi merkt dat Worm, die al zijn bange gedachten uitspreekt, hem vaak tegenhoudt om dingen te doen die hij zou willen. Maar als hij Worm ergens op een parkeerplaats achterlaat, ontdekt hij het nut van die gedachten. Zonder Worm stapt hij zomaar op twee boeven af en springt hij in een gracht. Hij heeft Worm nodig om hem af en toe te waarschuwen voor gevaar, maar leert ook goed na te denken wanneer hij wel en niet naar Worm moet luisteren.

Het verlies van Romans zusje heeft op elk gezinslid een andere impact, maar één ding is voor hen hetzelfde: niemand praat over Stanzi. Als in de buurt een grote brand uitbreekt, is dat het gesprek van de dag in het dorp. Roman wordt door Kevin meegesleept naar de jeugdbrandweer, waar bij elk bezoek de associatie van brand aan paniek iets verzwakt. Als Kevins jongere zusje Shirley betoverd wordt door het vioolspel van Romans moeder, betovert Shirley haar net zo terug met haar gelijkenis aan Stanzi. Ook één van Romans broers lijkt zich voorgenomen te hebben om toch over hun zusje te praten, en zoekt vaker connectie binnen het gezin. Zo ontdooit het gezin langzaam, zodat ze een volgende stap kunnen zetten in hun rouwproces.

Ella's wereld wordt iets groter als ze Quin ontmoet. De vijftienjarige dochter van een graaf zegt tegen Ella dat alles kan, ook al is haar been vergroeid na een jaar in de ijzeren long. Of je uit een arm of rijk gezin komt maakt niet uit als elke nacht bommen vallen. Aan het begin van dit verhaal leeft Ella van dag tot dag, ervan overtuigd dat haar been maakt dat zij niets kan bereiken in het leven. Maar door de gesprekken met Quin, Jay, en Quins broer ontdekt ze dat dat niet zo hoeft ze zijn. Ze vindt haar stem en schrijft over haar ervaringen. Dit boek laat zien dat de grenzen tussen sociale groepen (arm en rijk, wel/niet lichamelijk beperkt of seksualiteit) net zo echt zijn als je ze zelf maakt.

Een verhaal over anders zijn, en er niet bij horen. Moederkip Vera en haar kuikens zien Vonk, het vossenjong, als deel van de familie. Maar de andere kippen zien dat niet zo. Ze hebben negatieve ervaringen met vossen, dus geloven dat ze Vonk net zo'n gevaarlijke rover is - ook al doet hij geen vlieg kwaad. Ze besluiten dat Vonk weg moet, en Vera en Vonk vertrekken. Als Vonk uiteindelijk terugkomt, precies op tijd om de kippen te redden van een havik, mag hij toch blijven. Dit verhaal wekt empathie op voor anders zijn, en leert je dat angst vanuit vooroordelen ongegrond is.

De briefjes die Pelle's vader aan hem heeft nagelaten sturen hem op een mooie manier in zijn rouwproces. Het jaar sinds de dood van zijn vader heeft het leven voor Pelle en zijn moeder haast stilgestaan. Pelle is een slimme jongen, en als hij gedachten of gevoelens opmerkt die hem verdrietig maken, leidt hij zichzelf af met feitjes. Dat werkt, maar niet op de lange termijn. Dankzij de briefjes leert Pelle ruimte te geven aan zijn gevoelens, hij leert te huilen en hij leert dat het leven door moet gaan. Hij en zijn moeder komen in contact met allerlei mensen, die de kleur terugbrengen in hun leven. Een echte tranentrekker over een vader die zijn zoon en vrouw na zijn dood door hun rouwproces heen helpt.

Een avontuurlijk sprookje vol humor, over een bijdehand prinsesje dat niet gelooft in draken, heksen, of dat haar zus niet meer leeft. Onderweg leert Lava dat het helpt om te praten over je gevoelens, dat ze zichzelf niet moet verliezen, en dat de dood van haar zus niet haar schuld is.

Dit verhaal gaat zoals de titel al verklapt over oplossingen. Nina, Alfa en Ruben willen het ministerie opnieuw oprichten en om dat te doen moeten ze drie problemen oplossen. Maar er zijn wel regels, bijvoorbeeld dat ze niet iemand in de weg mogen zitten om iemand anders te helpen. Ze mogen dus niets doen om de pestkop Sophia een lesje te leren, maar ze mogen wel iets liefs doen voor een meisje dat door Sophia gepest wordt. Dit verhaal moedigt echt aan tot sociaal gedrag, zonder daar iets voor terug te vragen. Verder is er ook sprake van diversiteit, zonder dat dat er te dik bovenop ligt. Nina's beste vriendin Alfa is bruin en vertelt dat ze daar vroeger mee werd gepest. De drie ontwikkelen een fijne, warme vriendschap, met een gedeelde passie voor het helpen van anderen.

Door tegen Misjka te praten, ontdekt Roya dat ze nog maar weinig weet over de vlucht. Ze vraagt haar broers om erover te vertellen, want 'Misjka wil het weten'. Zo leren Roya en haar familie om meer over de zware reis te praten. Dit boek helpt om het perspectief van een gezin dat heeft moeten vluchten te begrijpen, en om mee te leven.

Een onwaarschijnlijke vriendschap tussen een meisje dat niemand vertrouwt en een jongen die in het kleine dorpje tegen vooroordelen en discriminatie aanloopt. Het verhaal wisselt af tussen het perspectief van Franka en Orkun, waardoor je beide goed leert kennen. Franka kampt met de scheiding van haar ouders, met migraine en een traumatisch auto-ongeluk. Ze wil haar vader niet meer zien en haar moeder is depressief, dus voelt ze zich heel alleen. Uiteindelijk weet ze haar ouders duidelijk te maken dat zij afstand van haar vader nodig heeft, en geven ze haar dat. Haar oma maakt er daarbij geen geheim van dat ze de nieuwe buren niet vertrouwt, vanwege hun uiterlijk. De kat Pamoek brengt Franka en Orkun toch samen in vriendschap, waarmee ze laten zien dat de vooroordelen die Franka's oma heeft nergens op gebaseerd zijn. Ten slotte gaat dit verhaal ook over angsten. Het verwerken van Franka's trauma krijgt nog niet veel aandacht, waardoor haar angst voor auto's nog niet lijkt overwonnen aan het eind van het verhaal. De paniekaanval die Franka krijgt als ze in een auto stapt wordt wel heel realistisch beschreven.

Een prentenboek over diversiteit vanuit het kleurenblindheid-perspectief. De illustraties zijn representatief en het verhaal laat zien dat huidskleur niets uitmaakt voor vriendschap.

Een symbolisch verhaal over ouders die gaan scheiden. De ik-figuur gaat er op een realistische manier mee om: ze wil het niet, ze wordt boos en verdrietig, en leert het accepteren. Een aandachtspunt is dat het probleem wordt geschetst als eenzijdig: de vader is het probleem en moet weg. Het is belangrijk om kinderen te laten merken dat er bij een scheiding meer aan de hand is. Voor een kind is het niet goed om één van de ouders als schuldig aan te wijzen.